Ik ben inmiddels weer terug van Aruba en ik heb eigenlijk niet eens zoveel foto's gemaakt...
Limoenen pluk je hier natuurlijk direct van de boom. Je had het ook niet anders verwacht...
Dit is Yucca. Hij en zijn broer Chris zijn als broers van me. Yucca werkt al jaren aan het concept voor de ultieme literaire sci-fi mindfuck. Debuteren doe je toch rond je 36e dus er is tijd zat. Blaze it up!
Dit is mijn favoriete strand. Mensen die me kennen weten dat ik hier al mijn grote beslissingen maak. Los daarvan is er geen fijnere plek om die frisse duik te nemen.
Mijn opa en oma van moederskant, Adolfo en Dolores.
Dit is Paris. Een dag of twee nadat deze foto werd gemaakt werd ze voor ons huis doodgereden.
Mijn zus vond Monty jaren terug, bang en helemaal uitgemergeld op straat. Kennelijk was de 101 Dalmatiër-hype toen voorbij.
Heb ik jou al eens verteld dat blauw mijn favoriete kleur is?
Nichtje, zus, moeder en ik. Volgend jaar weer. Misschien zelfs eerder, wie weet.
De nachtvlucht terug was een ramp. Slapen in vliegtuigen kan ik niet en dus kwam ik weer helemaal kapot aan op Schiphol. Vlug naar bed want de volgende dag moest ik naar Texel. Je bent eilandmens of je ben het niet.
Jet en Poesman, toch wel mijn favoriete koppel, gingen trouwen. Was te laat voor de ceremonie zelf, maar wel op tijd voor de snoezige photo-op.
Texel is dope want er zijn geen spoorlijnen en geen electriciteitsmasten. Pas wanneer je dat in het landschap mist merk je hoe onooglijk die dingen wel niet zijn. Anyway, ging weer als de natte bliksem terug naar Damsko...
Ze waren prima, maar ook niet meer dan dat. En ik had ze net zo goed ook buiten het terrein kunnen zien en horen, bleek al gauw. Die fout maak ik niet meer. Oja, er waren - natuurlijk - veel oudjes komen kijken en voor wie het kan boeien, REM was er ook.
Not aging gracefully.
Oja, over oud en zouteloos gesproken: Maaaaaan, Fuck Weezer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten