Taking the night off

Gister kreeg ik een kaartje in mijn klauwen gedrukt voor 5 Days Off. Ik had nog last van een enorme jetlag, maar besloot toch maar te gaan. Ik was al maanden niet meer uitgeweest.

Hercules & Love Affair heb ik gemist, maar van iedereen kreeg ik te horen dat het een beetje meh was. Dan maar naar de Melkweg waar Yelle net was begonnen aan de liveuitvoering van TEPR's remix van A Cause des Garçons. Kon ik meteen mijn nieuwe camera op wat matties uittesten...


Natuurlijk kon de hardste Turk sinds Hasan Şaş niet ontbreken.



Kreeg ook meteen van eerste hand te horen dat Arlette en Mick gaan trouwen. Whoa!

Peaches is al sinds twee platen geleden niet meer leuk, laat staan relevant. Toch stond ze in de Max wat aan te kloten met de CDJ's, een voicebox en een microfoon. Dit was ook de laatste foto die ik kon nemen voordat de accu het begaf.

Later sloot mevrouw Nisker af met een karaokeversie van Donna Summer's Let's Dance. Het deed mij hieraan denken.

In de oude zaal waren Roger en The Walk druk bezig hun rep van Wipneus & Pim van de French Touch te consolideren. Ze deden dat overigens erg goed, met fijne wendingen en strak spel, en het aanwezige volk ging er helemaal in op. Sure, daar doe je het uiteindelijk ook voor, maar het scherpst van de snede is kennelijk een gepasseerd station voor deze twee. Echter, wat heet nou 'het scherpst van de snede' tegenwoordig. Bloghouse? Nah.

Ik ging nog even naar de Para voor een stukje Neon Neon. Op plaat fantastisch en live best te doen, met name door Har Mar, maar die kan zelfs een drol laten shinen. Terug in de Melkweg was het tijd voor The Count & Sinden. Erg goed, maar ik moest Sander gelijk geven dat het muzikaal soms wel heel erg in Fedde Le Grand-territorium belandde. Veel oude acidbreaks, trouwens, ook later bij de meesterlijke Surkin. Mijn enige klacht hierbij is dat hij White Knight II te vroeg en te kort deed. Maar verder was het erg indrukwekkend. wat ook gezegd kan worden van de mixing skills en platenkeus van Mr. Oizo. Alles kwam moeiteloos langs, van 'Show Me Love' van Robin S. tot 'Sister' van Prince tot 'I Feel For U' van Chaka. En natuurlijk de betere bloghouse-hits. En toen taaide ik af en werd ik vanmiddag om half 5 wakker, met minder jetlag en wat meer voicemails.